Kiedy mowa o rocku progresywnym niemożliwością jest pominięcie jednej z najważniejszych formacji w tym gatunku – powstałej latem 1968 roku w Londynie grupy Yes. Jednym z jej założycieli jest obdarzony charakterystycznym głosem wokalista i multiinstrumentalista Jon Anderson. Wielki miłośnik futbolu, który szczęśliwie dla fanów muzyki, nie mógł wybrać kariery piłkarskiej w swoim ukochanym klubie Accrington Stanley F.C., gdyż odrzucono go z powodu zbyt niskiego wzrostu i wątłej budowy ciała.

Dzięki temu odrzuceniu miliony ludzi na świecie mogło się później cieszyć arcydziełami rocka progresywnego grupy Yes (choćby "Fragile", "Close To The Edge", "Tales From Topographic Oceans", "Relayer"), a teraz może doświadczać koncertu inkarnacji zespołu, w której są jego wieloletni członkowie – fenomenalny klawiszowiec Rick Wakeman (wspomagający kiedyś swoim talentem Black Sabbath) i gitarzysta Trevor Rabin, współautor hitu "Owner Of A Lonely Heart" z multiplatynowego albumu "90125" z 1983 roku. 

Każdy z wymienionych artystów ma własny ogromny wkład w historię muzyki. Jon, chociażby poprzez świetne cztery studyjne albumy nagrane z Vangelisem (niedoszłym następcą Ricka Wakemana w Yes w latach 70.), w tym "Friends Of Mr. Cairo" z przebojem "I'll Find My Way Home". Wśród piosenek, które miały na niego największy wpływ, Jon wymienia między innymi "Eleanor Rigby" Beatlesów, "Purple Haze" Jimiego Hendriksa, a także "In Germany Before The War" Randy'ego Newmana. 

Urodzony w Johannesburgu Trevor zaczynał karierę muzyczną w RPA. Osiągnął całkiem spory sukces z zespołem Rabbitt, ale 40 lat temu opuścił ojczyznę, by spróbować swoich sił w Londynie. Oprócz nagrywania cenionych płyt solowych pracował z powodzeniem jako producent lub koproducent (m.in. Manfred Mann's Earth Band). Po przeprowadzce do Los Angeles zaczął współpracować z Chrisem Squire'em i Alanem Whitem, co w konsekwencji doprowadziło do jego dołączenia do Yes i nagrania wspomnianej płyty "90125". Kilka lat później powstał "Big Generator". Warto wiedzieć, że Trevor Rabin ma też ogromny dorobek w komponowaniu muzyki do filmów i produkcji telewizyjnych (m.in. serial "12 małp", film "Skarb Narodów: Księga tajemnic"). Jak sam mówi, uwielbia dyrygować orkiestrą i pisać orkiestracje.

Solowy dorobek Ricka Wakemana jest tak wielki, że do jego opisania potrzeba byłoby kilkuset stron. Arcydzieła i dzieła tworzył wyłącznie pod własnym nazwiskiem (m.in. "The Six Wives of Henry VIII", "Journey To The Centre Of The Earth" – numer 1 na "Billboardzie"), ze swoim synem Adamem, z Jonem Andersonem, wspierał talentem Davida Bowiego (np. w "Space Oddity"), Eltona Johna, zespół T.Rex, Lou Reeda, wspomnianych Black Sabbath, samego Ozzy'ego Osbourne'a. Podobnie do Trevora Rabina pisał również muzykę do filmów. Rick uwielbia tworzyć i grać przed publicznością. "Muzycznie ten zespół jest naprawdę świetny i każdy z nas jest maksymalnie zaangażowany. Jesteśmy podekscytowani i cieszymy się tym" – mówił Wakeman kilka miesięcy temu. Artysta słynie z poczucia humoru oraz z tego, że pamięta bardzo dużo anegdot ze swojej ponad 50-letniej kariery.

Nazwa Yes Featuring Jon Anderson, Trevor Rabin, Rick Wakeman zaczęła oficjalnie funkcjonować w 2017 roku. Wcześniej muzycy występowali pod szyldem ARW (Anderson, Rabin and Wakeman). Jak wyjaśniał Jon, zmiana nastąpiła w dużej mierze pod naciskiem fanów, a także dlatego, że jako jeden z członków założycieli, miał pełne prawo tak uczynić.

Pierwsze koncerty pod nową nazwą odbyły się w USA, w kraju, w którym Jon spędza najwięcej czasu (mieszka głównie w północnej części Kalifornii; Trevor w Hollywood Hills) i którego jest obywatelem od 2009 roku. Przyjęcie fanów było ekstatyczne, co tylko utwierdziło muzyków w słuszności występowania pod takim szyldem. Można było usłyszeć piosenki Yes zarówno z klasycznego, progresywnego okresu, jak "And You And I" i "Roundabout" oraz z bardziej komercyjnych, piosenkowych czasów, jak wspomniany już "Owner Of A Lonely Heart" czy "Changes". Na koncertach Jonowi, Rickowi i Trevorowi towarzyszą basista Lee Pomeroy oraz perkusista Louis Molino III.

Sprawdź, jeśli lubisz: Asia, Rick Wakeman, Jon Anderson, Jon And Vangelis, Anderson-Bruford-Wakeman-Howe, Supertramp…

SBB (Polska) rock progresywny:

Zespół powstał w 1971 roku w Siemianowicach Śląskich w składzie: Józef Skrzek (śpiew, klawisze, gitara basowa), harmonijka ustna), Apostolis Anthimos (gitara, perkusja, perkusjonalia, klawisze) i Jerzy "Keta" Piotrowski (perkusja). Od 2014 roku ponownie występuje w takim zestawieniu. 

Najpierw grupa istniała pod nazwą Silesian Blues Band. Nieco później, w latach 1971-73 trio towarzyszyła na koncertach Czesławowi Niemenowi, a od 1974 roku, kiedy artystyczne drogi Niemena i Józefa Skrzeka rozeszły się (choć pozostali w przyjaźni), zaczęła nagrywać pod skrótem SBB, który rozwijał się w "Szukaj Burz Buduj". 

Lata 70. XX wieku to wielkie sukcesy SBB, zespołu, który imponował fantastycznym warsztatem muzyków, wzbudzał zachwyt genialnymi płytami, kompozycjami oraz niesamowitymi koncertami zarówno w Polsce, jak i za granicą. Formacja w tym okresie dzieliła scenę z takimi gigantami, jak Bob Marley (na Roskilde Festival '78), Elton John, Soft Machine, Mahavishnu Orchestra, Jack Bruce, Thin Lizzy, Canned Heat, zaprzyjaźniona węgierska Omega, czy geniusz elektroniki Klaus Schulze. Zanim SBB przerwało działalność po raz pierwszy, ukazały się wspaniałe albumy, jak "Nowy horyzont", "Ze słowem biegnę do ciebie", "Memento z banalnym tryptykiem", czy wydany w Niemczech "Welcome". 

Po kilkunastoletnim milczeniu SBB trzykrotnie reaktywowało się w latach 90., czego pokłosiem było parę albumów koncertowych. Nieprzerwanie trio zaczęło działać od 2000 roku. W XXI wieku powstały między innymi płyty "The Rock" (zarejestrowany w studiu Zbigniewa Preisnera w Niepołomicach) i "Iron Curtain", nagrane z doskonale znanym Skrzekowi i Apostolisowi węgierskim perkusistą Gaborem Nemethem z grup Scorpió i P. Mobil. Wcześniej z SBB współpracował amerykański bębniarz Paul Wertico, grający wcześniej w zespole Pata Metheny'ego. Z nim nagrano płytę "New Century" (także zarejestrowaną u Preisnera), którą wyprodukował legendarny Reinhold Mack, znany ze współpracy z Queen. 

Swoim talentem wspierali formację liczni uznani muzycy, chociażby Tomasz Stańko, Tomasz Szukalski, Michał Urbaniak, Don Cherry, Tadeusz Nalepa, Jan Błędowski, Jan Skrzek, Andrzej Urny, Michał Giercuszkiewicz.

SBB regularnie nagrywa i koncertuje. Ostatnia studyjna pozycja w obszernej dyskografii grupy to album "Za linią horyzontu" z 2016 roku, wydany przez Agencję Muzyczną Polskiego Radia. Pierwszy w oryginalnym składzie od czasów "Mementa z banalnym tryptykiem".

Warto zaznaczyć, że SBB ma wielu fanów poza Polską – w Czechach, na Węgrzech, w Niemczech, Szwajcarii, Holandii, Belgii, Austrii, Finlandii, Szwecji, Danii.

Sprawdź, jeśli lubisz: ELP, Can, King Crimson, Van Der Graff Generator, Gong, The Mahavishnu Orchestra...

http://sbb-band.pl
https://www.facebook.com/sbb.band
https://www.youtube.com/watch?v=iq2WKo5s8e8